Wat gaat de tijd toch snel… 20 april 2017
Dat we genoten hebben van de vakantie is een understatement. Het was fantastisch. De twee weken vakantie waren echter wel direct voorbij. Wat gaat de tijd toch snel als je het naar je zin hebt.
Tijdens de vakantie hebben we de Garden Route gedaan. Dit is één van de meest bekende routes van Zuid-Afrika. Dus besloten we om deze ook eens te gaan verkennen. Doordat we al een deel van de hoofdwegen hadden gedaan, hebben we vaak gekozen voor de niet-toeristische route. Dit was soms wel langer rijden, dat hadden we er echter wel voor over. Door deze route te kiezen hebben we meer van het “echte” Afrika gezien, zoals vele zich het voorstellen. Hutjes, kleine vervallen huisjes en mensen die iets op hun hoofd dragen. Deze route heeft ervoor gezorgd dat we wel wat armoede hebben gezien en vooral een prachtig land.
​
Tijdens deze vakantie hebben we ook luxe gezien op en top. Hierbij denk ik vooral al Saint Francis Bay, het Venetië van Afrika. Terwijl een dorpje verder je dan weer een sloppenwijk hebt. Dit mocht absoluut niet samen gezien worden met dit paradijs. Buiten de luxe hebben we enorm genoten van de natuur. Door te gaan wandelen hebben we weer een andere kant van dit prachtige land gezien. Tijdens het rijden met de auto en de wandeltochten, merk je hoe divers dit land wel niet is.
Het weer tijdens het paasweekend was fantastisch. Rond de 30°C als ik mij niet vergis. Dit wilt zeggen, strand en cocktails. Het strand hebben we gevonden, de cocktails hebben we omgewisseld voor dessert.
Naar het strand gaan tijdens de feestdagen gaf wel een bizar gevoel. Normaal gezien zit je rond de familietafel en nu lagen we te zonnen op het strand. Door deze extra vitamientjes van de zon, kunnen we terug fris beginnen aan onze stage op school.
Voor diegene die het programma de Mol hebben gezien, wij doen sommige dingen hier liever in het echt. Zoals zwemmen met de krokodil en kennis maken met struisvogels.
Tot snel! Ik ga nog een beetje genieten van het prachtige weer hier ;) +25°C, niet slecht voor de herfst.
​
3,2,1 Paasvakantie 6 april 2017
Deze blogpost gaat over de week van 27 maart tot 31 maart. Door wifi problemen heb ik mijn blog pas vandaag kunnen posten.
​
schreven op Inderdaad, jullie lezen het goed. Bij ons valt de paasvakantie op dezelfde moment als bij jullie. Nog eerst een week school en dan kunnen we aan onze trip van de Garden Route vertrekken, spannend!
​
Deze week hebben Floor en ik activiteiten met de kinderen gedaan van grade 1 en 2. We zijn gestart met grade 1. Met deze klassen hebben we spelletjes gedaan zoals ‘tik-tak-boem’ en ‘Wolfje, wolfje hoe laat is het?’. De wolf vonden ze het leukste. Ik weet niet of het kwam door het feit dat ze eenvoudig konden valsspelen of dat ze hun energie konden gebruiken om te lopen. Het was enorm schattig om de kinderen te zien huppelen, springen en enorm grote passen nemen. We wisten zelfs niet dat ze zo’n grote passen konden nemen met hun beentjes. Echt geweldig om te zien.
​
In het begin was het wel even zoeken om de spelletjes uit te leggen. We doen ons best in het Afrikaans, echter is dit niet altijd voldoende. Het gebruik van Engels en Nederlands zorgt er wel voor dat we uiteindelijk alles uitgelegd krijgen aan de kinderen. Het belangrijkste voor ons is dat ze lachen en plezier maken. Vele van deze kinderen uit de plakkerskampen hebben geen eenvoudig leven. Als je dan hun gezichten ziet oplichten van het lachen, kan je dag niet meer stuk.
​
Bij de Engelse klas gaat de uitleg wel eenvoudiger. Ons Engels is veel beter dan het Afrikaans, waardoor we beter uit onze woorden komen. Enkel weten we op een gegeven moment niet meer in welke taal we nu eigenlijk aan het uitleggen zijn. Door de drie talen door elkaar te gebruiken kan je snel verward geraken. Het is blijkbaar ook zo dat ik soms al Engels begin te praten in mijn slaap. Als dat maar blijft goed komen…
​
Ongeveer in het midden van de week zijn we overgeschakeld van bewegingsactiviteiten naar creatieve activiteiten. Doordat het bijna paasvakantie is, hebben we gekozen voor het thema Pasen. We hebben in de verschillende klassen gewerkt met paaskonijntjes, paaskuikentjes, hartjes ... De fantasie van de kinderen was oneindig. Er had zelfs een jongen gekozen om een paas-alien-mandje te maken. De resultaten waren echt 'baie mooi'. De kinderen hadden een leuke activiteit en de leerkracht van de klas had extra tijd om de rapporten klaar te maken voor vrijdag.
​
Voor mij was het in het begin even zoeken. Ik ben het niet gewend om dit soort activiteiten te doen op school. Als ik dit al doe, dan is het op kamp. Nu leer ik over hoe je best een activiteit kan opbouwen. Ik merk vooral ook dat je veel moet nadenken over hoe je gaat beginnen en het verloop van de les. Je moet ervoor zorgen dat je in duidelijke stapjes werkt zodat de leerlingen weten wat ze moeten doen en wanneer.
​
Ik moet wel zeggen dat ik enorm veel plezier heb met de kleuters en de leerlingen van het lager. Al verkies ik toch nog steeds de leerlingen van het secundair om daar aan les te mogen geven.
​
Zonnige groetjes en een zalige paasvakantie aan iedereen gewenst! Geniet van de lekkere Belgische chocolade en je mag altijd een paaseitje over houden voor mij ;) De chocolade is hier namelijk niet zo top als in België.
​
“3 daagse” 26 maart 2017
Human Rights Day zorgt ervoor dat we deze week maar 3 dagen school hebben. Op woensdag heb ik in grade 6 (6de leerjaar) gestaan. In het begin van de dag heb ik met de werkmannen helpen schilderen. De leerlingen waren toetsen aan het maken, dus op die moment kon ik weinig helpen.
​
Deze grade 6 klas, is een super leuke maar drukke klas. De leerkracht is enorm bezig met haar klas en wilt ze vooral bijbrengen waarom school zo belangrijk is. Ze geeft mij ook een ruime blik rond de achtergrond van deze kinderen. Vele dingen wist ik al wel, maar als je de concrete zaken hoort dan moet je soms toch wel even slikken. Als je hoort dat een jonge op 12 jarige leeftijd naar het gerecht moet voor verkrachting van een jongetje van 9 jaar, schrik je toch wel even. Je merkt dat je eigenlijk geen idee hebt over hoe de thuissituatie nu echt is. Het beeld dat ik in mijn hoofd had, was veel te algemeen. Dit vertel ik ook tegen de leerkracht. Doordat ze deze dingen vertellen, kunnen we pas echt begrijpen wie deze leerlingen zijn. Het valt ook vooral op hoe moeilijk het is als leerkracht in deze klassen. Je hebt een enorm grote klas met een zeer diverse groep kinderen. Waarvan de achtergrond zeer complex is.
​
Tijdens de tweede dag ben ik naar het secundair geweest. Vele leerkrachten van de primary school wenste mij succes en veel sterkte. Ik begrijp niet waarom ze dit hebben gedaan. Dit is een super toffe school die mij met open armen heeft ontvangen. Ik heb eigenlijk de hele dag tijdens de lessen met leerlingen mogen praten over België en Zuid-Afrika. De leerkrachten vonden dit een perfecte kans om de leerlingen bij te brengen over ons land. Tijdens de les aardrijkskunde was dit vooral interessant voor de leerlingen om te horen hoe ons land opgebouwd is en vooral volgebouwd is. Het feit dat we geen bergen hebben was ook al een “wonder” op zich. Samen met de leerkracht aardrijkskunde heb ik dus eigenlijk een co-teaching les gegeven over de aardrijkskundige verschillen tussen Zuid-Afrika en België. We hebben deze les opgebouwd aan de hand van de vragen van de leerlingen en onze eigen inbreng. De dag is echt voorbij gevlogen en ik heb de meest enthousiaste en gepassioneerde leerkracht aardrijkskunde van de West-Kaap gezien. Haar leerlingen hebben de beste score, hiervoor heeft ze wel zelf een ‘white board’ gemaakt. Tevens een laptop en beamer aangekocht als ICT ondersteuning en dan nog voldoende kaarten en materiaal om haar lessen te geven.
​
Vrijdag was het ‘pretdraf’ (uitgesproken als “prédraf”), dit is te vergelijken met een stratenloop. Doordat de school zoveel leerlingen heeft splitsen ze de groepen voor het lopen op volgens de grades en dan nog eens per geslacht. Het neemt ongeveer twee uur de tijd in om de 1612 leerlingen te laten lopen. Iedereen van elke groep moet binnen zijn voor de volgende groep vertrekt. De ‘trafic police’ helpt om alles in goede banen te leiden. Toen ze ons vertelde dat de straten gingen afgezet worden had ik dit ook echt verwacht. Dit was niet zo. Ze reden er gewoon voor en na met een auto en er stonden leerkrachten op de baan om de leerlingen in het oog te houden. Het doel van deze dag is geld inzamelen voor de school. Ze moesten geld inzamelen voor te lopen en dan kunnen ze ook nog iets van eten of drinken kopen op school. Een heuse organisatie, maar de leerlingen genieten er echt enorm van.
​
Zonnige groetjes!
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
De Heide Primêr 23 maart 2017
Met een dubbel gevoel zijn we aan onze nieuwe stage gestart. Stiekem missen we Laerskool wel. Enkel biedt deze school de andere kant van het verhaal. Met dit verhaal willen we graag kennis maken. Zo kunnen we de West-Kaap beter leren kennen en ook Bredasdorp. Het onderwijssysteem zal voor ons ook weer nieuwe educatieve elementen aanbrengen.
​
Aangekomen op De Heide is het even wennen. De staff meeting start met zang en bidden en dan start de directrice van de school met haar uitleg. Door Laerskool zijn wij gewoon dat dit heel strikt verloopt en dat alles goed voorbereid is. Zodat deze tijd efficiënt is en vooral de nodige informatie brengt aan iedereen. Hier gaat het iets losser. De directrice moet precies nog even gaan kijken in haar agenda wat ze nu eigenlijk allemaal moet vertellen. Ze moet ook nog dingen navragen bij andere collega’s en weet precies moeilijk van start te gaan met haar uitleg.
​
Na de staff meeting krijgen we nog geen rooster. We moeten vandaag vooral de school verkennen. Deze school heeft een 1612 leerlingen. De school is “full”, zoals ze hier zeggen. Gedurende de week merken we al snel dat het echt wel ‘vol’ is. De leerlingen zitten in grade 4-7 soms tot 50 leerlingen in de klas. Vaak zijn de klassen eigenlijk te klein om dit aantal leerlingen een plaats te geven. Door de vele banken kan je amper door de klas bewegen en zie je zelfs kinderen over andere banken klimmen om bij hun bank te geraken. Voor mij is het vooral erg indrukwekkend dat deze leerkrachten met zoveel leerlingen in de klas staan.
​
De leerkrachten roeien letterlijk met de riemen die ze hebben. Ze proberen om de leerlingen zoveel mogelijk bij te leren. Dit doen ze met het besef dat enkele leerlingen niets begrijpen van de les, niet kunnen lezen, niet kunnen schrijven of morgen alles vergeten zijn. De leerkrachten waarbij ik in de klas kom vertellen allemaal hetzelfde verhaal. Je moet het met je hart doen of je doet het niet goed. Enkel is het een hard beroep. We merken ook al snel dat het publiek van leerlingen hier enorm anders is. Aan de leerkrachten van grade 4-7 probeer ik zo veel mogelijk informatie over de kinderen te vragen. In de hoop dat ik een beter beeld krijg op de leefwereld van de kinderen. De verhalen die ik te horen krijg zijn enorm verontrustend. Van verkrachting tot de politie onder u ‘speeddail’. Het is hier spijtig genoeg “normaal”. Enkele leerkrachten proberen mij uit te leggen waarom ze op bepaalde manieren straffen (slagen, treiteren …). Toch is dit voor mij moeilijk te begrijpen. Ik weet wel dat vroeger ons onderwijssysteem ook anders was. Echter is er een groot verschil tussen weten en effectief kunnen zien en meemaken.
​
Deze school geeft echt een heel andere kant weer van Zuid-Afrika. Ik ben enorm blij dat ik deze ook te zien krijg. Echter merk ik wel dat het voor mij moeilijk is om alles gewoon te zien en niets te kunnen doen. Ik probeer altijd wel in mijn achterhoofd te houden dat uiteindelijk dit de enige plaats is waar deze leerlingen naar school kunnen gaan. Ze krijgen van de school alles dat ze nodig hebben en kunnen gratis naar school gaan. Je moet weten dat vele van deze kinderen afkomstig zijn van de plakkerskampen en de ouders niet werken. Ze hebben vaak heel jong kinderen gekregen en hebben zelf een zeer moeilijk leven.
​
Gedurende deze eerste week ben ik ook op bezoek geweest bij de kleuters, de grade R. Hier hebben we o.a. bloempotten met de kinderen gemaakt. Als laatste zijn we ook nog in een klas geweest dat vergelijkbaar is met ons buitengewoon onderwijs. Deze leerlingen blijven gedurende hun hele school carrière in primary in deze klas. Dit maakt dat enorme verschillen in leeftijd en in vaardigheden in deze klas zitten. Voor de leerkracht en de extra zorgleerkracht is het praktisch niet mogelijk om te differentiëren in niveau. De leerlingen moeten allemaal hetzelfde doen. We hebben vooral geprobeerd om dit verschil op te vangen. De sterke leerlingen kunnen zelfstandig aan de slag. De minder sterke leerlingen of de jongere leerlingen werden dan geholpen door de leerkracht, zorgleerkracht, Floor en mij.
​
Deze week hebben we maar vanaf woensdag les. Hierdoor is mijn blogbericht zo laat. We hebben eerst met volle teugen van ons ‘baie lange naweek’ genoten.
​
See you later...!
​
Wist je dat... 13 maart 2017
...Onze eerste maand er al op zit.
​
... Mijn tijd in Laerskool al voorbij is.
​
...In de secundaire school één van de leerlingen het gebed doet voor alle leerlingen.
​
...Op vrijdag de hofelijkheidsregels niet gelden. Dan mogen de jongens altijd eerst en de meisjes moeten wachten.
​
...De leerlingen hier altijd in een rij naar de volgende les moeten gaan.
​
...Donderdag en vrijdagochtend de muziek in Wally zijn auto veranderd naar 'Dirty dancing'.
​
...Ik op onze laatste dag een speech heb gegeven tijdens de staff meeting om iedereen te bedanken.
​
…We de laatste vrijdag een fotoshoot hebben gehouden met onze klassen in Laerskool.
​
...Ik Laerskool enorm ga missen.
​
…Ik een hele nacht niet heb geslapen door de stress omtrent de deadline voor mijn bachelorproef. Lang leven de wifi in huis Eloff.
​
…Wist je dat we verwijzen naar huis Eloff als ‘thuis’.
​
...Het verboden is om te zwemmen in een zwembad door de droogte.
​
...Ons ontbijt bestaat uit choco, kaas of confituur op onze boterham door de week.
​
...Je bij het ontbijt in het weekend praktisch altijd spek, ei en een stukje tomaat krijgt.
​
... Mijn gps de naam Ria gekregen heeft.
​
…We onze was zelf moeten doen met de hand in ons bad.
​
...Elke keer als je gaat tanken je ramen worden gewassen. All part of the service.
​
…Tragere automobilisten op de pechstrook gaan rijden om sneller automobilisten door te laten.
​
...We onze gaspedaal helemaal moeten indrukken om op de bergen te geraken met ons klein autootje. (Geen paniek, we rijden helemaal niet te snel.)
​
…Vrachtwagens soms maar met een snelheid van 30 km/u de berg op kunnen rijden.
​​
Bye!
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
De "secundaire" week 12 maart 2017
Deze week zijn we van start gegaan in het secundair. Op maandag zijn we hier met open armen ontvangen. Iedereen was super vriendelijk. Zowel de leerlingen als de leerkrachten hadden veel interesse in ons bezoek. Ze wilde alles weten over onze cultuur, gewoontes, scholen ... Het was super interessant om met de grade 12 (6de secundair) leerlingen hierover te spreken. Het voelde echt aan of we samen een vergelijking aan het maken waren van onze verschillende 'werelden'. Er was veel wederzijds respect voor elkaars gebruiken en gewoontes. Van deze gesprekken heb ik echt genoten. Ik kan echt wel zeggen dat ik het secundair had gemist. Primary heeft zeker zijn charme en is super interessant. Echter kan ik wel zeggen dat ik secundair verkies boven primary.
In het secundair merk je sterk het belang van presteren. Hier heb je wel het gevoel dat punten even belangrijk zijn dan sport, terwijl ik dit gevoel minder in primary heb. Dit komt door het feit dat we 'titels' kunnen verdienen voor op hun vest te naaien. Dit kan op alle vlakken, van goede punten tot sympathiek zijn, tot uitblinken in sport. Enkel is het nadeel wel dat je een groot verschil hebt in sterke en zwakkere leerlingen. Je hebt namelijk altijd leerlingen die van nature meer uitblinken in verschillende dingen.
Van 7.30u tot 9u kunnen we minder observeren op deze twee dagen. Dit komt door de toetsenreeks. Als ze geen toets hebben, dan hebben ze studie. We proberen op deze tijd het schoolsysteem te leren kennen, met leerkrachten en leerlingen te praten en de campus te verkennen. Vanaf grade 10 kunnen de leerlingen hun eigen curriculum een deel vastleggen. Ze kunnen kiezen uit verschillende vakken die ze kunnen volgen. Op deze manier maken ze een soort van studiekeuze.
Op dinsdag hebben we nog een gesprek met de directeur van de school. Hij vindt het belangrijk om te leren over de verschillende schoolsystemen. Hij wil ook graag horen wat wij van zijn school vinden. Verder krijgen we nog een afscheid met een super lekkere taart en een petje van de school. Het is 'baie leuk' om de vriendelijkheid van deze mensen telkens weer te ontdekken. Ze geven je een enorm speciaal gevoel. Dit is iets dat ik nooit zal vergeten.
Van woensdag tot vrijdag heb ik in grade 7 gestaan (1ste middelbaar), bij Willy. Een klas die enorm graag 'lol' maakt, maar wel serieus kan zijn als het gevraagd wordt. Willy is een leerkracht die plaats maakt in zijn lessen voor 'gesels' en toch al zijn leerstof tijdig klaar krijgt. Ik hoop dat ik die balans later ook zo goed ga kunnen vinden in mijn lessen. Tijdens de toetsen doe ik toezicht en nadien verbeter ik ze mee. Willy moet ondertussen nog verschillende dingen in orde brengen. Bij het volgen van deze klas naar de verschillende vakken, krijg ik meer en meer respect voor deze leerkrachten. Het is niet abnormaal als twee klassen samen genomen worden. Dit wil zeggen, meer dan 45 leerlingen. Toch hebben ze geen tucht problemen. De leerlingen werken allemaal goed mee.
Mijn favoriete les is (geloof het of niet) wiskunde. Dit wordt in grade 7 gegeven door de directeur. Tijdens deze uren is hij een gewone leerkracht. De leerlingen lachen, maken mopjes en soms zelfs ongepaste opmerkingen (t.o.v. de directeur). Deze zijn geen probleem binnen de klas, omdat hij nu de leerkracht is en gewoon mee lacht. In het begin was dit zeer onwennig voor mij. Hij laat mij zelfs deelnemen aan de 'hersieningstoets’ van wiskunde'.
Tijdens deze drie dagen heb ik verder nog een klasfoto dag gehouden. Zodat ik van elke klas een aandenken heb. Ik ben tevens ook naar de Checkers, speeltuin en Wimpy geweest met de grade 1. Over een vermoeiende eerste periode gesproken... En heb ik nog deelgenomen aan sport. Ik heb meegedaan met een soort honkbal met uitbranden, enkel met een kriketbad en nog enkele andere regels. Super leuk om te doen. Enkel alles behalve praktisch met mijn rok.
​
'Ons gesels later weer!'
​
Onze eerste stageperiode is al bijna gedaan … 7 maart 2017
Tijdens onze stage valt het enorm op dat de leerkrachten hebben gewerkt naar deze periode toe. Het is namelijk toetsenreeks. Hierdoor wordt er veel aan herhaling gedaan, “kwartaalassessering”. De leerkracht van grade 4 probeert de leerlingen op een ‘speelse’ manier de leerstof te laten herhalen. Grade 4 is de klas waar ik deze week afscheid van genomen heb. De leerlingen in deze klas zijn 9 à 10 jaar oud. Echte schatten van kinderen zoals wij zouden zeggen. De grootste problemen bij deze klas zitten bij wiskunde en dan vooral de klok. Zoals bij ons zijn er ook problemen bij zinsbouw en zinsontleding. Het is voor mij zeer interessant om de benamingen van de zinsontleding te zien. Aangezien ‘gesegde of actie woord’ het werkwoord is, kan het soms wel een beetje verwarrend zijn voor mij.
​
De leerkracht verteld mij dat het niveau van de leerlingen naar haar mening achteruit is gegaan de afgelopen jaren. Ze denkt dat dit komt doordat ouders minder helpen bij het werken voor school, door tijd gebrek. Plus ze verwachten dat de leerkracht alles doet. Enkel is dit zeer moeilijk met grote klassen. Als tweede reden geeft ze sport, er wordt te veel tijd in sport gestopt. Zelfs tijdens de toetsenreeks. Ze mogen in deze periode zo min mogelijk huiswerk geven, maar alle sportactiviteiten gaan wel door. Dit vindt ze niet correct. Ze zegt wel dat de zorgleerkrachten op school een grote hulp zijn. Al weten die mij te vertellen dat ze met 20 minuten nooit niet veel kunnen doen, waardoor de leerlingen niet genoeg extra begeleiding krijgen. Indien dit nodig is.
In grade 4 is het de eerste keer dat de leerlingen van klas wisselen. Dit is zeer beperkt, maar enorm tijd verspillend vindt de leerkracht. Aangezien ze maar blokken van 25 minuten les hebben. Blijft er weinig tijd over om effectief les te geven. Het is tevens ook minder aangenaam voor de leerkrachten omdat ze dan twee keer dezelfde les vlak na elkaar moet geven.
​
Op maandag heb ik les gegeven over België. De leerlingen waren super enthousiast. Door het enthousiasme waren ze ineens allemaal veel beter in Engels. Ze stelde veel vragen en waren zeer geïnteresseerd in de verschillen. Ze vinden onze school wel een beetje raar. Te weinig sport en ze zouden veel te laat van school zijn. Eén leerling was wel voor ons systeem, dit komt spijtig genoeg doordat ze heel slecht is in sport. Ze zit liever met haar neus in de boeken. De leerkracht was vooral blij om te horen dat bij ons sport minder belangrijk is dan hier. Aangezien sport volgens haar vaak in de weg staat van de schoolprestaties. Het komt te vaak op de eerste plaats, terwijl de leerstof belangrijker is dan sport.
​
Op dinsdag heb ik mijn laatste dag in grade 4 doorgebracht. Het was een feestelijke dag doordat Renske, een meisje van de klas jarig was. Ze mocht haar eigen kleren dragen en een kroontje op haar hoofd zetten. De klas, de juf en ik werden getrakteerd op overheerlijke cupcakes. Het is enorm leuk om door de school te lopen en te kunnen zien aan de kleding wanneer iemand jarig is. Iedereen zegt meteen een gelukkige verjaardag en het is opvallend hoe vaak de leerlingen de naam van de jarige kennen. Spijtig genoeg is dit niet zo bij ons. Hier is het waarschijnlijk wel te wijten aan het feit dat het een kleine school is.
​
Het afscheid nemen van deze klas is moeilijker dan verwacht. De leerlingen en leerkracht wilde dit niet laten voorbij gaan zonder mij even te bedanken. Ze bedanken mij zowel in het Afrikaans als in het Engels en zelfs in het Nederlands. (Dit heb ik ze snel moeten aanleren.) Nadien is het tijd voor cadeautjes. Ze geven mij een CD van de school met liedjes op. Verder krijg ik twee kaartjes, eentje heeft een lieve boodschap op en de andere is om hun niet te vergeten. Ik denk niet dat ik het zou kunnen, maar het gebaar is fantastisch. Van één van de leerlingen krijg ik een tekening met een boodschap in het groot op: “Thank you”. Als laatste krijg ik van Renske nog één cupcake deze was over en ze wilt die maar al te graag met mij delen. Aangezien ze zo lekker zijn, kon ik geen nee zeggen. Het grootste geschenk was een opmerking van één van de jongens. Hij stelde mij de volgende vraag: “who is going to help me now?” Toen ik die vraag hoorde moest ik even slikken en wist ik niet direct wat antwoorden. Ik was geschrokken van de impact die ik op de leerlingen heb in drie dagen tijd en vooral de leerlingen ook op mij. Deze impact had ik nooit zo groot verwacht. Het zorgt er alleen maar voor dat ik hier nog liever ben en de voldoening elke dag groter wordt.
De volgende dagen heb ik in grade 5 gestaan. Deze klas geeft mij direct een secundair gevoel. Aangezien er vanaf grade 5 vakleerkrachten zijn, wisselt de klas enorm veel van lokaal en leerkracht. Hierdoor is het handiger dat ik Sonette volg. De administratieve leerkracht van deze klas. Doordat op woensdag 1 maart de toetsenreeks start. Hebben de leerlingen het eerste deel van de lessen de toets. Tijdens de afname van de toets moet ik vooral toezicht houden. Doordat het Afrikaans is, kan ik niet zo veel helpen. Ik begrijp het allemaal wel, maar weet niet in welke maten ik mag helpen. Tijdens deze afname komt de directeur langs. Hij wenst iedereen nog eens succes voor de tweede keer en komt kijken of alles verloopt zoals het moet verlopen. Nadien gaan de lessen gewoon terug van start.
Tijdens het verdere verloop van de week kom ik de eerste keer in contact met ‘het boek’ van de klas. Hierin moeten leerkrachten alles over de klas, leerlingen schrijven. Als er bepaalde zaken niet goed gaan, gebeurtenissen of dingen om te onthouden komt dit in dit boek. Het is een soort van geheugensteuntje voor de leerkracht, school om alles in goede banen te leiden. Sonette heeft in dit boek geschreven over de afwezigheid van een leerling. Hij is al voor een langere periode afwezig en dit is al enkele malen voorgevallen. Als tweede heeft ze een probleempje opgeschreven omtrent het kamp waar grade 5 op gaat. De mama schreef in de agenda dat het kind mee mocht gaan. Enkel schreef de papa er dan net onder dat het kind niet mee mocht gaan. Na een telefoontje met de ouders is dit uiteindelijke wel opgelost geraakt. Toch wordt dit in het boek geschreven, zodat ze dit kunnen onthouden en bijhouden voor volgende jaren. Moest er dan ooit een probleem zijn, kunnen ze gaan kijken wat er juist gebeurt is en het probleem van de baan helpen.
​
De directeur heeft hier een enorm takenpakket. Als directeur wilt hij van alle leerlingen op de hoogte zijn en van alle inhouden van de verschillende vakken. Hierdoor krijgt de directeur alle toetsen te zien van de toetsenreeks van alle leerlingen. Nadien kijkt het vak hoofd de toetsen ook nog een te zien. Verder krijgt de directeur de agenda van de inhouden van de les van elke leerkracht, elke klas. Deze agenda wordt ook ingekeken door het vak hoofd. Verder doet de directeur de ochtend meeting met de leerkrachten, hij doet aankondigingen vaak zelf voor elke speeltijd. In de ochtend spreekt hij de leerlingen toe voor de schooldag begint en als laatste (denk ik) geeft hij ook nog les. Hij geeft wiskunde in grade 7. Dit doet hij ongeveer een 4-tal lesuren per week. Een lesuur neemt ongeveer 25 minuten in beslag. Hij geeft te graag les om dit op te geven.
​
Tijdens mijn tijd met Sonette heb ik nog een soort van les gegeven samen met Floor over België. We moesten dingen vertellen en dan mochten de leerlingen vragen stellen. We hebben ze dan ook enkele dingen in het Nederlands en het Frans aangeleerd. Nadien heb ik nog een co-teaching les gegeven over Egypte. Dit was à la minute. De leerkracht had een vraag voor mij over het onderwerp en zo ben ik dan mee in de les gestapt. Ik moet wel toegeven dat het even zoeken was omdat ik niet perfect wist wat de les van de dag was. Toch hebben we ons goed weten te behelpen en hebben we de les goed kunnen geven. Achteraf waren we er zeer tevreden over. Voor ons beide was dit een nieuwe ervaring. Als laatste heb ik ook nog een computerles over genomen, ook à la minute. De leerkracht ICT moest een probleem oplossen met de wifi. Waardoor ik toezicht moest houden in de klas. Normaal gezien mochten ze gewoon spelletjes doen op de computer. Toen ik voorstelde om ze iets van wiskunde te laten doen als remediëring voor de toetsen was hij hier direct mee akkoord. In het begin moest ik even denken hoe ik zelf het beste te werk kon gaan, dit probleem was echter al snel van de baan. Waardoor het lesuur zeer snel voorbij was. De leerkracht was blij dat ze nog een educatief uur hadden gehad en voor mij was het een ervaring rijker.
​
De lessen die ik heb moeten geven waren allemaal improvisatie doordat ze niet gepland waren. Toch ben ik zeer blij dat ik ze heb mogen geven.
Tot de volgende keer!
​
De helft van… onze eerste maand, onze eerste stageschool … 28 februari 2017
Bij het krijgen van het volgende bericht schrok ik toch wel even “Morgen al in de helft van u 1ste stage”. Als ik eerlijk ben, lijkt het niet of wij hier nu al ongeveer 20 dagen zijn. Het lijkt echt nog niet zo lang. Door de vele nieuwe dingen die je elke dag ziet, leert …, heb je dat gevoel helemaal niet. Je weet wel dat je al twee weken stage hebt gehad maar het echte besef dringt niet echt door.
​
De Afrikaanse grade 2 klas is echt fantastisch, zowel de leerlingen als de leerkrachten. De leerkracht zegt direct tegen de leerlingen dat ze vragen mogen stellen aan mij. Ze wil direct weten wat ik allemaal wil doen terwijl ik in de klas ben. Of ik liever wil observeren. Ik heb gekozen om zo veel mogelijk te helpen, aangezien je ook deels kan observeren als je mee helpt in de klas. Nadat de leerkracht mij heeft voorgesteld als “Juffrou Lotte”, zijn de leerlingen spontaan opgestaan en heb ik knuffels gekregen. Ik krijg niet enkel knuffels in de klas maar ook in de gangen, bij het naar huis gaan en in het koshuis hier. Echt een super leuke ervaring en je voelt je hierdoor steeds meer thuis in Bredasdorp.
​
In deze Afrikaanse klas heb ik na twee dagen de mindere kant van het leven hier kunnen zien. De leerkracht vertelde mij dat één van de leerlingen concentratieproblemen heeft. Dit had ik al wel gemerkt, enkel had ik nooit kunnen denken dat het zo’n zware reden had. Tijdens de zwangerschap heeft de mama drugs gebruikt, ‘tik’ (uitgesproken als “tek”). Dit is éen van de meest gebruikte drugs in Zuid-Afrika en krijgt hier blijkbaar in de volksmond de verwijzing van massamoordenaar. Mijn leerkracht weet mij te vertellen dat dit jongetje heel veel geluk heeft gehad. Het is namelijk zo dat vele kinderen, waarbij ‘tik’ is gebruikt tijdens de zwangerschap, enorme problemen zijn. Dit kan zowel fysiek als mentaal zijn. Bij het horen van dit verhaal moest ik toch even slikken. Je weet dat je met deze verhalen en personen in contact kan komen. Enkel is de realiteit harder dan ik had verwacht.
​
Tijdens de tweede dag heb ik wel kunnen kennis maken met het inoefenen van zang. In deze scholen is het de gewoonte om te zingen voor hun geloof. Tijdens deze sessie van ongeveer 40 minuten of zelfs meer, oefenen ze de verschillende liedjes in en eventuele dansjes. Het is fascinerend om te zien hoe de leerlingen en de leerkrachten hierin opgaan en de sfeer is top. Bijna alle leerlingen doen mee en er wordt echt door vele uit volle borst gezongen.
De volgende twee dagen heb ik in grade 3 (derde leerjaar) gestaan in de Afrikaanse klas. Een zeer klein lokaal waarin 28 super toffe leerlingen zitten. De leerlingen hebben mij hier ook enorm warm ontvangen. Doordat er zelfs geen stoel in de klas over is, zijn ze een stoel voor mij moeten gaan halen. Waar ik vooraan in de klas mocht gaan zitten. Dit was wel een beetje raar, ik zit recht onder het bord, waardoor iedereen precies constant in het oog hield. In deze klas heb ik enkele testen moeten afnemen. Eén test was een Afrikaans dictee. Met behulp van de leerlingen en een beetje inoefenen van te voren met de leerkracht. Is het mij toch gelukt om alle woorden juist uit te spreken. Verder heb ik ook een luistertoets afgenomen in het Engels. Hier moest ik uit een Engels boekje lezen. Als laatste heb ik nog een wiskunde toets afgenomen. Al deze toetsen heb ik van de leerkracht mogen verbeteren. Zo heb ik wel een duidelijk zicht gekregen op de leerlingen hun kunnen en het niveau van de klas. Gelukkig was de Engelse toets en de Afrikaanse zeer goed bij de leerlingen. Dit vond ik wel super spannend, omdat mijn accent net iets anders is dan hier.
​
De leerkracht in deze klas is één van de strengere leerkrachten die ik al gehad heb maar zeker wel rechtvaardig. Ze heeft enkele bekers voor de leerlingen. Deze kunnen ze krijgen als ze iets goed doen. Ze heeft ze dit weekend ook mee naar huis gegeven. Ze vertelde dat dit door mijn hulp kwam en de leerlingen begonnen te klappen voor mijn hulp. Dat geeft direct een heel goed gevoel. Dan weet je dat je werk echt aanvaard wordt hier. Verder krijgen ze ook een beloning in de vorm van een spel op het einde van de dag als ze goed gewerkt hebben. Dit vinden ze geweldig! Zo moesten ze bijvoorbeeld enkele bekende dansen doen of enkele bekende mensen imiteren. Ze hebben ook voor het begin van het rugby seizoen “the hakka” gedanst. Super grappig om te zien. De jongens gaan hier enorm in op. Rugby kan je vergelijken met voetbal bij ons. Iedereen gaat hier enorm in op en iedereen staat te springen om het weekend te kunnen starten, dit komt doordat het seizoen dit weekend van start gaat.
​
In de loop van deze week heeft de directeur mij op de hoogte gebracht van ons Belgisch nationaal rugbyteam. Hij wist mij te vertellen dat we onze wedstrijd verloren zijn tegen Rusland. De score was 18-25. Nog net niet ‘baie slecht’. Hij had dit in de krant gelezen en moest direct aan ons denken. Ik heb hem dan uitgelegd dat rugby niet zo bekend is bij ons. Bij ons is voetbal zoals hier rugby is, vaak een heus feest en iedereen is er wel van op de hoogte. Deze kleine gesprekken laat toch wel merken dat je interesse hebt in elkaar en maakt ook dat ik mij hier echt thuis voel. Als ze in de ochtend tijdens de staff meeting vertellen over de uitslagen van de verschillende sportwedstrijden. Merk ik dat ik enorm luister naar de uitslagen en de namen. In de hoop dat ik een naam kan herkennen vanuit één van “mijn” klassen. Omdat je toch wel een beetje trots bent op die leerlingen, ze zitten voor een deel wel in je klas en de band wordt steeds groter. Je begint zo meer en meer in de sfeer van de school te geraken en je merkt wel dat sport ook belangrijk wordt voor mij.
​
Op vrijdag zijn we echt welkom geheten in de school. Tijdens een soort van viering moesten Floor en ik op een podium gaan zitten. Er werd eerst plaats gemaakt voor zang en gebed. Verder werden er ook administratieve zaken meegedeeld voor de leerlingen die van belang zijn voor de komende wedstrijden. Of meldingen die betrekking hebben op de regels die even vergeten zijn door de leerlingen. Tijdens onze introductie hebben we een petje gekregen van de school met het logo. Verder hebben de leerlingen ons ook in koor welkom geheten. Super leuk om zo een ontvangst te krijgen op een school. Waar je uiteindelijk maar vier weken stage doet, dit is niet te vergelijken met België.
​
Na de uitleg van de onderdirecteur over ons verblijf hier en het doel van onze komst. Hebben de leerlingen van grade 4 (vierde leerjaar) hun art-project opgevoerd. Dit had ik absoluut niet verwacht. De school komt zo heel gestructureerd en strak over, enkel was dit niet te merken toen de leerlingen hun optreden deden. Ze begonnen te dansen op echte pop-muziek met de bijhorende dance moves. Normaal gezien hoor je hier enkel religieuze muziek door de gangen klinken. Je kan zeggen wat je wil maar ze kunnen hier echt wel dansen. De zaal ging dan ook helemaal mee in de optredens. Het was echt een genot om naar te kijken en iedereen had het naar zijn zin. Prachtig gewoon!!!
​
Na deze viering heb ik mijn plaats genomen in mijn nieuwe klas. Een Afrikaanse grade 4 (vierde leerjaar) klas. Weer een heel andere leerkracht. Nu dat ik in zoveel klassen kom, begin ik meer en meer te merken hoe verschillende leerkrachten kunnen lesgeven. Plus het verschil in klassen, leerlingen … het is enorm leerrijk om te mogen observeren en in te mogen participeren. Deze leerkracht is enorm zacht voor haar leerlingen. Soms lijkt het wel dat ze te lief is. Terwijl ze wel perfect haar leerlingen ‘in de hand heeft’. In deze klas mag ik vooral helpen met Engels en wiskunde. Ik krijg hier ook de kans om te verbeteren. Het begint soms wel moeilijk te worden om nog helder te kunnen denken in één taal. Dit komt doordat ik Engels, Nederlands en Afrikaans begin te mixen.
Volgende week sta ik verder in mijn grade 4 klas en ga ik van start in grade 5.
Tot die volgende keer almal!
Until the next time!
Tot de volgende keer!
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
Watermeloenfeest voor Valentijn 20 februari 2017
Deze week zijn we gestart met onze stage op school. Normaal moest Floor en ik samen starten in Laerskool. Uiteindelijk ben ik alleen van start gegaan in Laerskool, omdat Floor ziek was. Zoals tijdens de kennismaking met deze school zijn we van start gegaan met een soort van vergadering voor de leerkrachten. Hier worden de belangrijke dingen in gezegd en kunnen leerkrachten het woord krijgen om bepaalde zaken te regelen. Het was hier ook de bedoeling dat Floor en ik werden voorgesteld. Dit is nu niet gebeurd.
​
Tijdens de eerste twee dagen heb ik stage gedaan in grade 1 (eerste leerjaar), een Afrikaanse klas. De leerlingen en de leerkracht hebben mij met open armen ontvangen. De leerlingen hebben mij Afrikaanse woordjes geleerd, en ik heb ze enkele woorden in het Nederlands geleerd. Mijn uitspraak van Afrikaanse is blijkbaar wel grappig. De kinderen lachen zich te pletter als ik een poging doe om Afrikaans te praten. Het Afrikaans begrijpen is niet zo moeilijk maar het antwoorden is een zeer moeilijke opgave. Tijdens mijn eerste dagen had ik vooral verwacht dat ik zou moeten observeren. Dit was niet waar. De leerkracht heeft mij direct laten participeren en helpen waar het mogelijk was. Het waren altijd kleine dingetjes maar ze maakte dat ik mij direct welkom voelde in de klas. Ik moet wel toegeven dat het bidden en het zingen nog een beetje onwennig is voor mij.
​
Valentijn! Een echt feest hier. De dresscode voor de hele school is rood en wit. Toen ik in de ochtend in de leraarskamer aankwam hadden de eerste leerkrachten dit niet aan. Onze eerste reactie was: “oei, de dresscode is een grapje…”. Uiteindelijk was dit niet waar. Zelfs de directeur heeft een das met rode en witte kleuren aan. Het is fantastisch om te zien hoe de leerlingen en leerkrachten zo in deze traditie opgaan! En dit feest heeft zelfs nog een leuk einde per graad, het watermeloenfeest. De leerlingen krijgen per klas een watermeloen. Ze eten deze op en houden de schillen bij. Nadien mogen ze de schillen op elkaar smeren, op de leerkrachten en zelfs op de directeur. Wat een fantastisch feest! Dit feest ging door op het rugbyveld van de school. In België had ik mijn bedenkingen gehad bij de opkuis voor de leerkrachten achteraf. Dat is absoluut geen probleem, de leerlingen kuisen na het smeren alles samen op. Dit gebeurt zonder protest. De leerkrachten moeten dit maar één maal zeggen en de leerlingen stoppen met smeren en schieten in actie om te helpen bij de opkuis.
​
Woensdag en donderdag heb ik in de Engelse klas gestaan in grade 1. Het verschil tussen de klassen is niet enkel de taal. Het publiek is ook anders. Aangezien er geen blanke kinderen in de Engelse klas zitten. Tijdens deze twee dagen heb ik vaak alleen voor de klas gestaan. Het vertrouwen dat deze leerkracht in mij heeft is hartverwarmend. Ik ben nog maar twee dagen op deze school en krijg eigenlijk al de klas voor twee dagen. Terwijl dit kinderen zijn van 7 jaar en dit eigenlijk de eerste kennismaking is met de leerkracht en de leerlingen van deze klas. Tijdens de afwezigheid van de leerkracht moest ik de leerlingen hun lessen geven of helpen bij hun opdrachten. Ondertussen moest de leerkracht de open dag van donderdag voorbereiden. Ze heeft mij altijd wel verteld wat ik moest doen en wat er wel en niet mocht. Hierdoor had ik toch een beetje een houvast om mij op te baseren. Gelukkig, ik heb niet het gevoel dat ik na drie dagen genoeg kennis heb om les te geven in het lager. Toch is dit beter meegevallen dan ik had verwacht. De kinderen zijn een enorme hulp voor mij. En vullen de gaten in omtrent informatie die ik nodig heb om de leerlingen te kunnen begeleiden. Ik vond het geweldig om samen met de leerlingen te leren van elkaar. Samen hebben we van een niet ideale situatie toch een succes kunnen maken.
​
Tijdens de open dag heb ik eindelijk kunnen zien hoe belangrijk sport hier is. Ik wist dat sport belangrijk was. Enkel had ik nooit gedacht dat de beoefening zo intens zou zijn. De open dag is eigenlijk een opendeurdag voor deze school. Tijdens deze open dag doet de eerste graad aan atletiek. Ze hebben een loopwedstrijd, ze doen aan verspringen en een soort van speerwerpen. Tijdens het lopen was er ook een “wedstrijdje” voor de leerlingen die misschien volgend jaar gaan inschrijven in deze school. Ze hebben ook een “wedstrijd” voor kinderen tussen 1 en 3 jaar. Deze wedstrijden staan wel niet op tijd. Enkel lijkt het wel zo als je naar de ouders kijkt. Ze lopen mee, staan te roepen en te juichen. Als de kinderen nog te klein zijn om te lopen helpen ze met stappen of dragen ze hun kinderen over de streep. Het belang van sport is één van de grootste verschillen tussen de scholen in België en de scholen hier.
​
Ik was wel blij bij het horen dat sommige leerkrachten “fun” ook belangrijk vinden. Aangezien hier de eerste drie plaatsen van belang zijn, is er eigenlijk geen plaats voor plezier. Toch heeft mijn leerkracht gezegd dat plezier ook belangrijk is en niet alleen de podium plaatsen. Toch zie je vele leerlingen in tranen uitbarsten als ze niet bij de eerste drie eindigen. Tijdens het evenement moesten wij mee de tijd opnemen. Hier zie je ook weer dat enkel de eerste drie tellen. Aangezien enkel de tijd wordt opgenomen van de eerste drie atleten. De andere worden niet gemeten.
​
Vrijdagochtend zijn we vertrokken naar Hermanus. Hier zijn we onze auto gaan ophalen. Doordat donderdag onze taxi had afgebeld hebben we dit nog moeten regelen. Eén van de leerkrachten van Laerskool heeft ons een lift gegeven met de auto van de school. Ik sta nog steeds versteld van de gastvrijheid van dit land. Deze trip heeft ongeveer drie uur in beslag genomen voor deze leerkracht. Ze doen dit met een glimlach en zonder problemen. Dit vindt ik echt ongelooflijk!
​
Aangekomen in Hermanus hebben we vooral genoten van het weer en de prachtige stad zelf. Vrijdag was het 31°C, perfect weer om aan het zwembad van onze B&B te verblijven. Plus een beetje te bekomen van onze ervaringen tot nu toe. Hier hadden we precies nog niet de tijd voor gevonden. Het deed deugd om even stil te staan bij ons avontuur en verder te dromen van wat nog komen zal. De volgende twee dagen hebben we genoten van het stadje zowel door te wandelen als door te varen. Als afsluiter van ons weekend hebben we nog naar een sanctuary geweest voor wilde katten.
​
Voor ons was dit een prachtig weekend en we kunnen niet wachten om terug te vertrekken. Vooral om meer te kunnen ontdekken van Zuid-Afrika. Nu gaan we eerst terug genieten van onze stage en zoveel mogelijk proberen bij te leren. Ik start deze week in grade 2 (tweede leerjaar) in een Afrikaanse klas. Onze wekker staat om 6.15u. Enkel gaat hier dagelijks een schoolbel. Deze staat om 6u de eerste keer. Je kan het vergelijken met een oude bel van op school. Als je er naast loopt, dan schrik je van het geluid op. Zo worden wij altijd wakker.
Tot snel! Zonnige groetjes uit Zuid-Afrika.
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
De start van ons avontuur in Zuid-Afrika. 12 februari 2017
Dinsdag 7 februari 2017, om 18.25 uur ,was het eindelijk zo ver! Met het vliegtuig hebben we een vliegende start genomen richting ons avontuur. Waaw ,Zuid-Afrika, we kunnen het precies nog niet geloven. Met het afscheid in ons achterhoofd gaan we ongeveer 14 uur vertoeven op het vliegtuig. Eerst vliegen we van Zaventem naar Istanbul en dan verder naar Kaapstad. De luchthaven van Istanbul was in het begin een echt doolhof. Uiteindelijk hebben we onze weg gevonden en waren we ruim op tijd om onze volgende vlucht te halen. Het was ondertussen drie uur 's nachts, onze wens was om te slapen. Echter was dit buiten de luchtvaartmaatschappij gerekend. Zij hebben nog gezorgd voor een serieuze hap en een drankje voor het slapen gaan.
​
En nu?! We staan op de luchthaven van Kaapstad met onze bagage in de hand in een heel warm land. De hamvraag: "Waar is onze taxi?" Na een uurtje zoeken, zijn we kunnen vertrekken naar onze thuisbasis van ons avontuur, Bredasdorp. Onderweg in de taxirit hebben we arm en rijk al naast elkaar kunnen zien. Aan de ene zijde van de straat zie je een Mercedes garage en aan de andere zijde heb je de sloppenwijken. Het is ongelooflijk hoe arm en rijk hier naast elkaar leven. Dit gaat waarschijnlijk een heel typerend beeld zijn gedurende onze hele tijd in Zuid-Afrika.
​
Bij het binnenrijden van Bredasdorp beseffen we echt dat we hier gaan wonen voor de volgende drie maanden. Deze gedachten doet onze hoofden toch een beetje duizelen. Deze duizeling zijn we al snel vergeten bij het ontdekken van onze woonst. We verblijven in Huis Eloff. Het ontvangst verloopt heel hartelijk en we voelen ons direct thuis. Na een kleine reorganisatie van onze kamers, hebben we ons laten verwennen in een klein restaurantje/winkeltje. De combinatie van winkel en restaurant komen we hier wel vaker tegen.
​
De ontmoeting met de beide scholen verliep de volgende dagen zeer hartelijk. Zowel Laerskool Primary als De Heide zijn zeer blij met onze komst. Ze laten ons maar al te graag kennis maken met hun school. Laerskool heeft voornamelijk leerlingen uit de middenklassen. Hier merk je dat de school goede faciliteiten heeft om hun leerlingen te onderwijzen. Differentiatie is hier zeker ook geen vreemd begrip. Floor en ik kunnen alvast niet wachten om maandag stage te lopen in deze school. In De Heide gaan Laura en Kirsten starten met hun stage op maandag. Deze school heeft een ander publiek van leerlingen. De leerlingen zijn vooral afkomstig uit sloppenwijken. De klassen zijn zeer leuk en leerrijk aangekleed. En de leerkrachten ontvangen ons met open armen. Het is fantastisch om te zien hoe trots ze zijn op hun klassen en hun werk. We krijgen zelfs een rondleiding in twee klassen. Echt geweldig! We hebben nu al enorm veel respect voor deze twee scholen, de leerkrachten ...
​
Buiten de korte introducties in de twee scholen hebben we ook al wel een beetje genoten van Zuid-Afrika. We genieten met volle teugen van het prachtige weer, een korte plonsje in het zwembad, het uitzicht vanaf de parking van het ziekenhuis ... en vooral de vriendelijkheid van de mensen. De mensen hier zijn zo enorm behulpzaam en vriendelijk. Dat is zeker iets dat ik nooit zal vergeten! Mijn zieke dag ben ik al wel lang vergeten. Enkel is mijn mooie rode kleur nog niet verdwenen. Met onze dagelijkse avonturen is het precies of we hier al weken zijn. We kunnen alvast niet wachten op ons volgende avontuur.
​
Ik ga proberen om jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden van mijn avonturen hier.
​
Vele zonnige groetjes Lotta (zo schrijven ze mijn naam hier :))
​
P.S.: Je mag altijd een berichtje achterlaten! ;)
​
​
​
​
​
​
Hallo almal
"Hallo, ek is Lotte" of "Hallo, ik ben Lotte". Een klein verschil in taal, een enorm verschil tussen de twee landen. Ons avontuur gaat bestaan uit grote en kleine verschillen tussen België en Zuid-Afrika.
Samen met Kirsten, Floor en Laura vertrek ik op 7 februari naar Zuid-Afrika. Onze blog telt de dagen, uren, minuten en seconden af. Enkel voelt het aan dat de tijd veel trager gaat. Voor mij zou de klok op nul mogen staan zodat we op het vliegtuig kunnen stappen en ons avontuur van start kan gaan.
​
Mijn stage en lessen in België zijn afgelopen. Het enige dat ik meeneem als 'huiswerk' is mijn bachelorproef. En natuurlijk de boodschap om zoveel mogelijk te leren van de scholen, de cultuur, de mensen, het landschap ...
​
Ik ben er zeker van dat we oren en ogen te kort gaan komen om dit avontuur zo goed mogelijk in ons op te nemen. De komende drie maanden zijn een kans om nieuwe dingen te ervaren, leren en vooral ook te genieten van Zuid-Afrika.
​
​
​
